BATININ REPERTUVARI
Hakaret etmek, sövmek, dövmek, göz yaşartıcı bomba atmak, tekmelemek, tazyikli su
sıkmak, gaz bombası atmak, şişme botu delmek, soyundurmak ve elbiselerini alıkoymak,
suya itmek, paralarına ve pasaportlarına el koymak, hapse atmak, plastik mermi sıkmak,
gerçek mermilerle kovalamak!
Ve öldürmek…! Evet öldürmek…!
Sığınmacılara uygulanan bu karanlık repertuvar, bu korkunç ezber, tek başına
Yunanlıların değil, topyekun batının. Yunanlılar onları temsilen, onlar adına ve onların
baskısıyla bunları yapıyorlar. Dillerini bilmemeyi hallerinden anlamamanın gerekçesi
olarak araya koyuyorlar. Kadınmış, çocukmuş, yaşlıymış ayırt etmiyor, harekete geçmek
için bir an bile tereddüt göstermiyorlar. Bir an dururlarsa, insaflı düşüncelerin akıllarına
gelmesinden çekiniyorlar. Hızlı davranıyorlar. O çekinikliğe teslim olup
canavarlaşamamaktan korkuyorlar.
Haklarını teslim edelim; işlerini yaparken hiç zorlanmıyorlar. Hatta zevkle yerine
getirdiklerini bile söyleyebiliriz. Gayretkeşlikleri her hallerinden belli oluyor. Bir
göçmeni püskürttüklerinde zafer duygusu yaşadıklarını görebiliyoruz. “Bu sınır”
diyorlar, “insanlığın da sınırı. Ne siz girebilirsiniz, ne de insanlık!”
Güya sınırını koruyor, elinde silah. Despotluğun sınırsız olduğunun somutlaşmış hali
olarak tarihe kaydettiriyor kendini.
“Onlara günlerini gösterdik.” diyorlar ve okşaması için başlarını efendilerinin önlerine
uzatıyorlar. Yıllardır Avrupa Birliği kapısında, türlü çeşitli adlar altında para istiyorlardı.
“Avrupa kültürünün kadim kökleri bizde”, “Kültürel anavatanınıza yardım edin.” diyerek
kredi dilekçesi yazıyorlardı. Her defasında geri çevrilseler de, yeni ‘kurtarma paketi’
hazırlamaktan geri durmuyorlardı.
Şimdi de bugünlerdeki fedakarlıkları(!) için para kuyruğundalar. “Bekçilik yaparken çok
masrafımız oluyor” diyorlar. Zengin batılılar bütçelerini gözden geçiriyor Yunanistan’ın
masraflarını karşılamak üzere.
Uzaktan seyretme konforu satın alıyorlar böylece. Günlük rutinlerini bozmamış
oluyorlar. Biraz borç silme, biraz Euro Atina’yı sevindiriyor. Sorun kalmıyor. İşlerine
daha bir şevkle sarılıyorlar.
İnsanlığın i’sinden haberleri olmadıklarını ispatlıyorlar böylece. Batının sivil toplum
kuruluşları, sınırda suç işlendiğine dair, muhatabı belli olmayan nutuklar atıyorlar.
Nutuk atmak, günah çıkartmak yerine geçiyor. Topluca temizleniyor, hafifliyorlar.
Her şey kendisine göre yolunda giderken, dünyaya insanlık dersi veren Batı, kapısı
çalındığında, evin ışıklarını söndürüp klasik numaraya başvuruyor: “Evde yokuz.”
İlk ciddi sınavda bütün ışıltısı gidiyor. Işıklı bulvarların, gökdelenlerin, kibar
hanımefendilerin, şık beylerin pırıltıları sönüyor. Bununla da kalmıyor, vahşileşiyorlar.
Vahşilikleri küstahlıkla birleşiyor, kibirle buluşuyor da işi zorbalığa vardırıyorlar.
Çıplak istatistiğe bakalım.
- AB ekonomisi Türkiye ekonomisinin 15 katı büyüklüğünde.
- AB’nin nüfusu Türkiye’nin nüfusundan 5 kat fazla.
Sığınmacılar söz konusu olduğunda bu oranlar tersine dönüyor:
- Türkiye, AB ülkelerindekinden 4 kat daha fazla sığınmacıyı misafir etmekte.
- Ve Türkiye sığınmacılar için AB’nin harcadığının 12 katı harcama yapmış durumda.
Dev bir hesap makinesinin içinde yaşıyor Batı. Kafasını oradan çıkardığında gördüğü
manzaradan ürküyor. Kapısındaki bu masumiyet, bu çıplak ve korunmasız direniş
karşısında bildiklerini unutuyor. Tekrar içeriye kaçıp rakamları ile baş başa kalıyor.
Onun içinden çıkamıyor bir türlü. Merhametin formülünü o makinenin içinde aramaya
devam ediyor. Bulamıyor. Bulamayacağını bilmiyor.
Zulümden, ölümden kaçıp kapısına gelenlerin, Batı’nın demokrasi götürmek, istikrarı
sağlamak için çöktüğü Irak’tan, Afganistan’dan, Suriye’den geldiklerini duymak
istemiyor. Oralardaki savaşın ve iç karışıklığın baş aktörünün kendisi olduğunu aklına
getirmiyor. Oralardaki yoksulluğun kendisine zenginlik olarak aktığını görmezden
geliyor.
İnsanlığın ufku, şafağı olamıyor Batı. Aynaya baktığında kendinden başkasını göremiyor.
Duvar oluyor en çok, jiletli tel örgü oluyor. İnsanlık güneşin batışını temsil ediyor.
Karanlık oluyor. Her geçen gün ayıplı repertuvarını genişletiyor.