Okuma-yazma bilmeyen kadın kalmayacak
Hayatlarında hiç okula gidemeyen kadınlar Buca Belediyesinin açtığı kurslar sayesinde okul sıralarına kavuştu. Yaşları 31 ila 70 arasında değişen ve hayallerini gerçekleştirmenin mutluluğunu yaşayan kadınlar, "Bu kursa gelmeden önce ışığımız yoktu. Elimizden tutan herkese teşekkür ederiz" dedi.
09 Eylül 2021 - 09:54 - Güncelleme: 09 Eylül 2021 - 10:34
Buca Belediye Başkanı Erhan Kılıç'ın önderliğinde, kadın istihdamının arttırılması, kadına yönelik şiddetin önlenmesi için projeler yürüten Buca Belediyesi, eğitim projelerini de aralıksız olarak sürdürüyor. Göksu Mahallesinde hizmet veren Cemal Yetginer Etüt, Meslek ve Sanat Atölyesi'nde, Buca Halk Eğitim Merkezi ve Akşam Sanat Okulu iş birliğiyle açılan okuma yazma kursları bu yıl da büyük ilgi gördü. Ailevi nedenler ve maddi imkânsızlıklar nedeniyle hayatlarında hiç okula gidemeyen kadınlar, kurslar sayesinde ilk kez okul sıralarına oturmanın mutluluğunu yaşadı.
70 yaşında okumayı öğrendi
Kursiyerlerden 70 yaşındaki Nazife Gedik, okuma azmiyle herkese örnek oldu. İlkokul 1. sınıftan sonra babasının okul kaydını sildirmesi nedeniyle bir daha okula gidemediğini anlatan Gedik, "Hocam bu kurslara buyur etti, ben de geldim. Artık hastaneye gidiyorum, kendi kendime dolmuşlara biniyorum, levhaları okuyorum. Çok mutluyum" dedi.
Oğlumla beraber okuma yazmayı öğreneceğim
İlkokul birinci sınıfa başlayan oğluyla beraber okuma yazmayı öğreniyor olmanın heyecanı içinde olduğunu ifade eden 31 yaşındaki Fidan Deniz, "Okumayan gözü kapalı gibi ama okumayı çözdüğün zaman özgür oluyorsun, gözün açılıyor. Bir yere giderken sormuyorsun. Öğretmenlerimiz sağ olsun destek çıkıyorlar. Çabamızla başaracağız. Çok heyecanlıyım. 1.sınıfa giden çocuğum var, destek olamıyorum. Oğlumla beraber okuma yazmayı öğreneceğim. Çok istiyorum" diye konuştu.
Tepki görüyordum
Okuma yazması olmadığı için toplumda yaşadığı sıkıntıları gözyaşları içinde anlatan 56 yaşındaki Mecide Doğan, "Hastanelere ve başka yerlere giderken, okuma yazmam olmadığı için ters tepki görüyordum. Birine sorduğumda 'orada yazıyor' diyorlardı. Çok böyle tepkilerle karşılaşıyorum 50 senedir İzmir'in içindeyim. Fakir olduğumuz için babam okutmadı bizi. Tek isteğim okuma yazmayı çözmek. 5 çocuğumun hepsini okuttum. En büyük hayalim okuma yazmayı sökmek ve torunlarıma yardımcı olmak" şeklinde konuştu.
Her sene geliyorum
Belediyenin açtığı kurslara her yıl katıldığını belirten 66 yaşındaki Arzu Altay, "Okuyorum ama yazamıyorum. Zorluk çekiyorum. Eksiklerimi tamamlamak için bu kurslara her yıl geliyorum. Bu sene de hocamız çağırdı beni. Doktora gittiğimde artık arabalara okuyarak biniyorum, levhaları okuyorum. Matematiğim yok, onda eksikliğim var, onu da öğrenmek istiyorum" dedi.
Kursiyerlerden 49 yaşındaki Naile Çakmak, şöyle konuştu: " Işıksızdık, ışığımız yoktu. Burada kimin emeği geçtiyse tüm hocalarıma teşekkür ederim Bizim elimizden tuttular, bırakmadılar, ışık oldular, umut verdiler. Allah razı olsun, burası bize bir akan su, kaynayan bir yer. Elimiz tuttular, elimizi bırakmasınlar. Ben çok mutluyum okumayı öğrendiğim gün gözyaşlarımı tutamadım ağladım. Çocukluğumda yaşamadım, hiç okulun bahçesine adım atmamıştım ama buraya bir okul gibi adım attım. Daha önce çocuklarım için komşularımdan yardım istiyordum. Kimi evine kabul ediyordu, kimi etmiyordu. Burası bizim için ışık oldu, bu ışığı söndürmeyelim, herkes için ışık olsun dilerim."
70 yaşında okumayı öğrendi
Kursiyerlerden 70 yaşındaki Nazife Gedik, okuma azmiyle herkese örnek oldu. İlkokul 1. sınıftan sonra babasının okul kaydını sildirmesi nedeniyle bir daha okula gidemediğini anlatan Gedik, "Hocam bu kurslara buyur etti, ben de geldim. Artık hastaneye gidiyorum, kendi kendime dolmuşlara biniyorum, levhaları okuyorum. Çok mutluyum" dedi.
Oğlumla beraber okuma yazmayı öğreneceğim
İlkokul birinci sınıfa başlayan oğluyla beraber okuma yazmayı öğreniyor olmanın heyecanı içinde olduğunu ifade eden 31 yaşındaki Fidan Deniz, "Okumayan gözü kapalı gibi ama okumayı çözdüğün zaman özgür oluyorsun, gözün açılıyor. Bir yere giderken sormuyorsun. Öğretmenlerimiz sağ olsun destek çıkıyorlar. Çabamızla başaracağız. Çok heyecanlıyım. 1.sınıfa giden çocuğum var, destek olamıyorum. Oğlumla beraber okuma yazmayı öğreneceğim. Çok istiyorum" diye konuştu.
Tepki görüyordum
Okuma yazması olmadığı için toplumda yaşadığı sıkıntıları gözyaşları içinde anlatan 56 yaşındaki Mecide Doğan, "Hastanelere ve başka yerlere giderken, okuma yazmam olmadığı için ters tepki görüyordum. Birine sorduğumda 'orada yazıyor' diyorlardı. Çok böyle tepkilerle karşılaşıyorum 50 senedir İzmir'in içindeyim. Fakir olduğumuz için babam okutmadı bizi. Tek isteğim okuma yazmayı çözmek. 5 çocuğumun hepsini okuttum. En büyük hayalim okuma yazmayı sökmek ve torunlarıma yardımcı olmak" şeklinde konuştu.
Her sene geliyorum
Belediyenin açtığı kurslara her yıl katıldığını belirten 66 yaşındaki Arzu Altay, "Okuyorum ama yazamıyorum. Zorluk çekiyorum. Eksiklerimi tamamlamak için bu kurslara her yıl geliyorum. Bu sene de hocamız çağırdı beni. Doktora gittiğimde artık arabalara okuyarak biniyorum, levhaları okuyorum. Matematiğim yok, onda eksikliğim var, onu da öğrenmek istiyorum" dedi.
Kursiyerlerden 49 yaşındaki Naile Çakmak, şöyle konuştu: " Işıksızdık, ışığımız yoktu. Burada kimin emeği geçtiyse tüm hocalarıma teşekkür ederim Bizim elimizden tuttular, bırakmadılar, ışık oldular, umut verdiler. Allah razı olsun, burası bize bir akan su, kaynayan bir yer. Elimiz tuttular, elimizi bırakmasınlar. Ben çok mutluyum okumayı öğrendiğim gün gözyaşlarımı tutamadım ağladım. Çocukluğumda yaşamadım, hiç okulun bahçesine adım atmamıştım ama buraya bir okul gibi adım attım. Daha önce çocuklarım için komşularımdan yardım istiyordum. Kimi evine kabul ediyordu, kimi etmiyordu. Burası bizim için ışık oldu, bu ışığı söndürmeyelim, herkes için ışık olsun dilerim."
YORUMLAR