Sevda, aşk, sevgi, umut ve mutluluk.
Birbirlerini tamamlayan öğelerdir, sözcüklerdir, kelimelerdir.
Aşk alır özünü sevgiden, sevdadan; umutlarda alır özünü mutluluklardan.
Oluşmuştur adları 3- 5 harften ama bol kepçedir tatları, kıymatları.
Özleşmezler ise gönüller; baykuşhaneye döner haneler, yürekleri sonuçta...
Aşk, sevda, sevgi ve umutları gece gündüz alev alev yanar ayrı ayrı içlerinde.
Harlanmak ister şafak vakti her birinin çoban ateşi yorgun düşmüş bütün sevenlerin yüreklerinde.
Değişmez aşıkların sızısı ister zengin olsun, ister fakir, fukara, gureba... İsterse de yaşlı veya genç.
Uyuşmaz ise gönüller; viraneye döner haneleri, yürekleri sonuçta.
İnsan ömrü hayatında bir, iki veya üç kez tadar aşkın meyvesinin tadını.
Bazıları alını alır, yeşilini alır erer muratlarına. Bazıları da alır turuncusunu, siyahını erişir kerevetlerine.
Buna kader mi denir, alın yazsısı mı denir, şans mı denir, baht mı denir... Ne derse o denir?
Sözleşmez ise gönüller; yetim haneye döner haneleri, yürekleri sonuçta.
YORUMLAR